Aandacht
Je kan meditatie zien als een training van je aandacht.
Aandacht is wat iedereen wil. Aandacht is wat alles vraagt.
Een groot stuk van de economie draait op/om aandacht.
Nu ik er even over nadenk: een SUPER-groot stuk van de economie draait op/om aandacht en de manipulatie ervan (maar daar ga ik nu even niet verder op in (of ik loop verloren)).
Het kan handig zijn als je je aandacht wat meer onder controle van je bewuste zelf hebt. Niet alleen buiten jezelf probeert er vanalles je aandacht te graaien, ook binnenin speelt er vanalles dat met je aandacht aan de haal gaat.
Als er iets moeilijks zou zijn aan leren mediteren is het dat: je bent niet gewoon van zelf verantwoordelijk te zijn voor je aandacht en de kwaliteit van je aandacht.
Akkoord?
Wel, laat ons maar leren van wél verantwoordelijk te zijn voor onze aandacht en de kwaliteit ervan.
We gaan zitten, we laten onze aandacht rusten (zoals een kindje dat je (min of meer verplicht) een middagdut laat doen), elke keer dat we merken dat de aandacht weg is (uit ons bewustzijn, of dat onze aandacht onbewust geworden is), nemen/zetten we hem terug.
De aandacht laten rusten op een sensatie/zintuiglijke waarneming is de eenvoudigste manier om aan de training te beginnen. Aandacht voor de ademhaling. Aandacht voor een geluid (mantra). Aandacht voor je lichaam (Bodyscan). Aandacht voor een beeld (visualisatie). Aandacht voor een voorwerp(hou iets in je hand).
Adem
De adem is een makkelijk ding om je aandacht bij te houden omdat je 'm altijd en overal bij hebt. En omdat je op verschillende waarnemingsaspecten ervan kan focussen al naargelang de voorkeur van je systeem (pardon voor het woord waarnemingsaspecten).
Visuele mensen kunnen zich voorstellen hoe het uit zou zien als de adem in en uit stroomt als kleur.
Auditieven luisteren naar de adem.
Kinestetisch gevoelige mensen (kinestetisch = gevoelig aan lichaamssensaties) geven aandacht aan wat ademen aan sensaties meebrengt.
Hieronder een audiootje met Aandacht voor Adem.